Liefde voor koken
Als cateraar heb ik me jarenlang beziggehouden met de bereiding van eten. Ik heb met veel plezier uitgebreide mediterrane buffetten, borrelhapjes en diners geserveerd. Het is dus geen wonder dat ik altijd gespitst was op lekkere 'eet-scènes' in de boeken die ik las. Mijn boekenplank staat inmiddels vol met boeken waarin eten de hoofdrol speelt.
Eten in de literatuur
In de literatuur wordt al van oudsher veel aandacht besteed aan eten en de rol van (al dan niet lekkere) maaltijden. Geen wonder, want eten maakt nu eenmaal een belangrijk deel uit van ons dagelijks leven. Of het nu gaat om eten in een symbolische rol, eten dat wordt gebruikt als liefde- en lustopwekker, eten met magische eigenschappen....blijkbaar schrijven én lezen we graag over voedsel en de bereiding ervan, en niet alleen in kookboeken.
Maaltijden in boeken laten je soms watertanden, wekken je kooklust op, of vertellen je iets over hoe er in voeger tijden gegeten werd. Ze dienen ook vaak als metafoor om iets diepers aan te tonen. Tafelscènes kunnen zeer dramatisch zijn, denk aan "Het diner" van Herman Koch. En hoe vaak wordt eten niet gecombineerd met liefde en seks: denk bijvoorbeeld aan boeken als "Chocolat" van Joanne Harris. Of het bekende "Rode rozen en tortilla's" van Laura Esquivel. Voedsel gebruikt als magie:
"Het leek wel alsof haar hele wezen door een vreemde scheikundige reactie was overgegaan in de rozensaus, in de kwartels, in de wijn en iedere geur van het eten.Op die manier drong ze het lichaam van Pedro binnen, zinnenstrelend, geurig, warm, uiterst sensueel."
De magie van eten
Er hangt ook magie rondom de bereiding van eten in "De alchemist van Venetië", van Elle Newmark. Een spannende historische roman die je een prachtig kijkje geeft in de 15e eeuwse keukens aan het hof van doge en paus. De beschrijvingen van de schitterende buffetten laten het water in je mond lopen! Ook "De voorproever" van Ugo di Fonte vertelet ons over eten en eetgewoonten van vroeger: het verhaal speelt zich af in 16e eeuws Umbrië. Maar in dit boek is eten gen ongevaarlijke bezigheid:
"Het eten zag er verrukkelijk uit en rook nog heerlijker. Cristoforo had meer olie dan normaal gebruikt. Dat was het! Meer olie zou het vergif verbergen. Ik snoof aan het volle bord. Was dat vergif? "
Eten in literatuur kan dus vele gedaanten aannemen. Magisch, beangstigend, sensueel....En soms gaat het natuurlijk ook 'gewoon' over lekker eten.
Culi-lezen
Bovenstaande blogpost kun je, net als een aantal andere over culi-literatuur, ook vinden op mijn Hebban blog: Lekker Lezen.
Maar vanaf nu wil ik je ook op dit blog graag laten meegenieten van mijn culinaire leesavonturen. Dus zul je hier regelmatig blogposts vinden onder het label 'culi-lezen'.
Smakelijk lezen,
Madeleine
Als cateraar heb ik me jarenlang beziggehouden met de bereiding van eten. Ik heb met veel plezier uitgebreide mediterrane buffetten, borrelhapjes en diners geserveerd. Het is dus geen wonder dat ik altijd gespitst was op lekkere 'eet-scènes' in de boeken die ik las. Mijn boekenplank staat inmiddels vol met boeken waarin eten de hoofdrol speelt.
Eten in de literatuur
In de literatuur wordt al van oudsher veel aandacht besteed aan eten en de rol van (al dan niet lekkere) maaltijden. Geen wonder, want eten maakt nu eenmaal een belangrijk deel uit van ons dagelijks leven. Of het nu gaat om eten in een symbolische rol, eten dat wordt gebruikt als liefde- en lustopwekker, eten met magische eigenschappen....blijkbaar schrijven én lezen we graag over voedsel en de bereiding ervan, en niet alleen in kookboeken.
Maaltijden in boeken laten je soms watertanden, wekken je kooklust op, of vertellen je iets over hoe er in voeger tijden gegeten werd. Ze dienen ook vaak als metafoor om iets diepers aan te tonen. Tafelscènes kunnen zeer dramatisch zijn, denk aan "Het diner" van Herman Koch. En hoe vaak wordt eten niet gecombineerd met liefde en seks: denk bijvoorbeeld aan boeken als "Chocolat" van Joanne Harris. Of het bekende "Rode rozen en tortilla's" van Laura Esquivel. Voedsel gebruikt als magie:
"Het leek wel alsof haar hele wezen door een vreemde scheikundige reactie was overgegaan in de rozensaus, in de kwartels, in de wijn en iedere geur van het eten.Op die manier drong ze het lichaam van Pedro binnen, zinnenstrelend, geurig, warm, uiterst sensueel."
De magie van eten
Er hangt ook magie rondom de bereiding van eten in "De alchemist van Venetië", van Elle Newmark. Een spannende historische roman die je een prachtig kijkje geeft in de 15e eeuwse keukens aan het hof van doge en paus. De beschrijvingen van de schitterende buffetten laten het water in je mond lopen! Ook "De voorproever" van Ugo di Fonte vertelet ons over eten en eetgewoonten van vroeger: het verhaal speelt zich af in 16e eeuws Umbrië. Maar in dit boek is eten gen ongevaarlijke bezigheid:
"Het eten zag er verrukkelijk uit en rook nog heerlijker. Cristoforo had meer olie dan normaal gebruikt. Dat was het! Meer olie zou het vergif verbergen. Ik snoof aan het volle bord. Was dat vergif? "
Eten in literatuur kan dus vele gedaanten aannemen. Magisch, beangstigend, sensueel....En soms gaat het natuurlijk ook 'gewoon' over lekker eten.
Culi-lezen
Bovenstaande blogpost kun je, net als een aantal andere over culi-literatuur, ook vinden op mijn Hebban blog: Lekker Lezen.
Maar vanaf nu wil ik je ook op dit blog graag laten meegenieten van mijn culinaire leesavonturen. Dus zul je hier regelmatig blogposts vinden onder het label 'culi-lezen'.
Smakelijk lezen,
Madeleine
Reacties
Een reactie posten